Kiedy można zobowiązać do leczenia odwykowego?

Zdarzają się sytuacje, że nasz partner lub inny członek rodziny nadużywa alkoholu, sam dobrowolnie nie chce poddać się leczeniu odwykowemu, a jego uzależnienie powoduje, że wspólne życie i zamieszkiwanie z nim staje się trudne do zniesienia. W takich sytuacjach czasami, zastanawiamy się czy możemy zobowiązać taką osobę do leczenia odwykowego? Generalnie w polskim prawie istnieje zasada dobrowolności leczenia odwykowego, jednak ustawa z dnia 26. 10. 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi przewiduje wyjątek od tej zasady i zezwala w pewnych okolicznościach na zobowiązanie do podjęcia leczenia odwykowego.

Poddanie obowiązkowemu leczeniu odwykowemu uzależnione jest od spełnienia dwóch przesłanek:

1)    O charakterze medycznym tj.  nadużywania alkoholu,

2)    O charakterze społecznym, które precyzuje art. 24 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, zgodnie z którymi osoba nadużywająca alkoholu musi powodować:

-     rozkład życia rodzinnego,

-     demoralizację małoletnich,

-     uchylanie się od pracy,

-     systematycznie zakłócanie spokoju lub porządku publicznego,

WAŻNE!

Sąd orzeka o zobowiązaniu do leczenia odwykowego, jeżeli powyższe przesłanki istnieją w chwili wydawania wyroku przez Sąd. Musi zatem wystąpić zarówno przesłanka medyczna, jak i jedna z wymienionych przesłanek społecznych.

PRZYKŁAD

Miałam okazję uczestniczyć w postępowaniu o zobowiązanie do podjęcia leczenia odwykowego. Sąd oddalił wniosek o zobowiązanie do leczenia, albowiem w chwili orzekania nie istniały przesłanki do orzeczenia takiego obowiązku. Strony w chwili wydawaniu wyroku były już kilka miesięcy po rozwodzie, nie mieszkały razem a uczestnik, mimo że był uzależniony od alkoholu, podjął pracę i zaczął leczenie i miał regularny kontakt z dziećmi. W związku z tym w sprawie, nie było już ani przesłanki medycznej, ani społecznej w postaci powodowania swym uzależnieniem od alkoholu rozkładu życia rodzinnego.

W następnym wpisie zostanie przybliżone postępowanie w sprawie zobowiązania do leczenia odwykowego.

Źródło:

Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Tekst jednolity: Dz. U. 2002 r. Nr 147 poz. 1231 ze zm.) 

Pozbawienie władzy rodzicielskiej.

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, a dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską aż do pełnoletności. Jednak w wyniku pewnych zdarzeń losowych czy życiowych Sąd może orzec o : zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej jest najbardziej dotkliwym środkiem ingerencji przez Sąd, dlatego może mieć miejsca tylko w ściśle określonych przypadkach.

Przesłanki pozbawienia władzy rodzicielskiej wskazuje art. 111  Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. Zgodnie z tym przepisem, Sąd pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej jeżeli:

1)  Nie może być ona wykonywana z powodu trwałej przeszkody np. odbywanie kary pozbawienia wolności, wyjazd na stałe za granicę,

2)  Rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej np. znęcają się nad dzieckiem, stosują przemocy,

3)    Rodzicie rażąco zaniedbują swoje obowiązki względem dziecka np. uchylają się od obowiązku alimentacyjnego, nie utrzymują żadnych kontaktów z dzieckiem,

Sąd może orzec o pozbawieniu władzy rodzicielskiej, jeżeli mimo udzielonej pomocy nie ustały przyczyny umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej lub  placówce opiekuńczo – wychowawczej, zwłaszcza gdy rodzice trwale nie interesują się dzieckiem.

Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone w stosunku do obojga lub jednego z rodziców.

Sąd orzeka o pozbawieniu władzy rodzicielskiej po przeprowadzeniu rozprawy. Sprawa może zostać wszczęta z urzędu lub na wniosek strony. Wniosek należy skierować do Sądu Rejonowego, właściwego dla miejsca zamieszkania dziecka. Opłata od wniosku wynosi 40 zł.

Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być także orzeczone w wyroku rozwodowym, w sprawie o separację lub unieważnienie małżeństwa.

Pozbawienie władzy rodzicielskiej nie jest orzekane na zawsze. Jeśli ustaną przyczyny, które były podstawą pozbawienia władzy rodzicielskiej, Sąd mając na uwadze okoliczności sprawy, może przywrócić rodzicom władzę rodzicielską.

  

Bezpieczna kobieta - szkolenie. 

Dla odmiany informacja o szkoleniu dla kobiet:) 

Chciałam się z Wami podzielić informacją o ciekawym szkoleniu, o którym usłyszałam w radiu. Szkolenie o tyle ważne, ponieważ dotyczy bezpieczeństwa kobiet. Gościem porannej rozmowy, był Pan ze Straży Miejskiej we Wrocławiu, który opowiadał o szkoleniu - Bezpieczna Kobieta. Szkolenie jest organizowane przez Straż Miejską we Wrocławiu. W ramach szkolenia przewidziany jest między innymi kurs pierwszej pomocy,kurs samoobrony oraz wiele innych zajęć które mają nas nauczyć jak reagować w sytuacjach zagrożenia i w jaki sposób możemy się bronić, wykorzystując np. zawartości torebki:).Pan ze Straży Miejskiej podkreślał, że zajęcia będą prowadzone w małych grupach i przede wszystkim w sposób praktyczny.

Więcej informacji o szkoleniu znajdziecie na stronie straży miejskiej we Wrocławiu. 

Podwyższenie alimentów na rzecz dziecka.

Kiedy i na jakiej podstawie mogę żądać zmiany alimentów na rzecz dziecka?

Wysokości świadczeń alimentacyjnych jest uzależniona od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. W związku z tym, że w trakcie trwania obowiązku alimentacyjnego, zarówno usprawiedliwione potrzeby jak i możliwości majątkowe i zarobkowe mogą ulec zmianie, prawo daje możliwość zamiany zasądzonych alimentów. Podstawą żądania jest art.138 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego, zgodnie z którym, w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony jak i zobowiązany do alimentacji może żądać zmiany orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego.

Przedmiotem badania Sądu w  sprawach o podwyższenie alimentów jest ustalenie czy od daty poprzedniego orzeczenia dotyczącego wysokości świadczeń alimentacyjnych, nastąpiła zmiana stosunków, uzasadniająca zmianę dotychczasowego zakresu obowiązku alimentacyjnego. Przy czym przez zmianę stosunków należy rozumieć istotne zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, a także usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Należy podkreślić, że sam upływ czasu nie ma sam w sobie takiego znaczenia, najważniejsze jest porównanie warunków istniejących w dacie wydania poprzedniego orzeczenia z warunkami obecnymi.

W jaki sposób mogę podwyższyć alimenty?

Należy złożyć pozew o podwyższenie alimentów. Pozew wnosi się do Sądu Rejonowego, Wydziału Rodzinnego. Właściwym Sądem Rejonowym będzie, według wyboru powoda, Sąd: miejsca zamieszkania pozwanego lub miejsca zamieszkania uprawnionego do alimentów. Pozew jest wolny od opłat.

W pozwie należy wskazać o jaką kwotę żądamy podwyższenia dotychczasowych alimentów. Następnie w uzasadnieniu powołać okoliczności uzasadniające zmianę stosunków jak i dołączyć dowody na ich poparcie. Przykładowymi okolicznościami mogą być: choroba dziecka, wiek dziecka i istotne zwiększenie się w związku z tym jego uzasadnionych potrzeb np. pójście do przedszkola, szkoły, podjęcie dodatkowych zajęć lub istotne zwiększenie dochodów zobowiązanego do alimentacji.

Sąd na podstawie zebranych w sprawie dowodów dokona analizy, czy zachodzi przesłanka z art. 138 k.r.o., będąca  podstawą uwzględnienia żądania zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Jestem ofiarą przemocy domowej – jakie działania mogę podjąć?

Nie ma sytuacja bez wyjścia. Jeśli znajdujesz się w związku, w którym doświadczasz przemocy, o to jakie przykładowe działania możesz podjąć, by chronić siebie i dzieci:

1)    opracować plan bezpieczeństwa:

·   znajdź miejsce i ludzi ( np. rodzina, znajomi) u których możesz się      bezpiecznie schronić,

·         miej przy sobie lub ukryj w bezpiecznym miejscu ważne dokumenty,

( paszport, akty urodzenia dzieci, akt małżeństwa, karty kredytowe itp.)

·         naucz dzieci korzystać z telefonu i dzwonić na Policję,

·   ustaw w komórce system szybkiego wybierania numerów telefonów np. do rodziny, na Policję,

2)    zbierać dowody- w sprawach przemocy w rodzinie są one bardzo istotne, szczególnie jeśli zdecydujesz się na wszczęcia i prowadzenie postępowania  przeciwko sprawcy przemocy. Przykładowymi dowodami w sprawie, mogą być:

·         dowody rzeczowe np. podarte ubrania

·  świadkowie np. sąsiedzi, znajomymi, nawet jeśli nie byli bezpośrednimi świadkami zdarzenia, ich zeznania mogą być istotne, często same wyjaśnienia pokrzywdzonych mogą okazać się nie są wystarczające,

·   zaświadczenie lekarskie o doznanych obrażeniach lub obdukcja lekarska. Pierwsze z nich może wydać lekarz pierwszego kontaktu, obdukcję może wystawić tylko lekarz medycyny sądowej.

·         Nagrania agresywnego zachowywania sprawcy przemocy,

3)    wezwać Policję, a podczas interwencji wnioskować o sporządzenie notatki służbowej w formie Niebieskiej Karty. W przypadku interwencji dotyczącej przemocy w rodzinie, Policja ma obowiązek wypełnienia Niebieskiej Karty.

4)  Złożyć wniosek o zobowiązanie do opuszczenia mieszkania. Jako osoba dotknięta przemocą możesz żądać aby Sąd zobowiązał do opuszczenia mieszkania, osobę która swoim zachowaniem, polegającym na stosowaniu przemocy, czyni wspólne zamieszkiwanie szczególnie uciążliwym.

źródła:

- ustawa z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie ( Dz. U. 2005r., Nr 180 poz.1493)

- Jeśli jesteś ofiarą przemocy –poradnik prawny dla kobiet Centrum Praw Kobiet

Przemoc w rodzinie.

Podczas swojej działalności wielokrotnie spotykałam kobiety, które doświadczały przemocy domowej. Wiele kobiet nie zdaje sobie nawet sprawy, że doznaje  przemocy w rodzinie. Szacuje się, że w Polsce przemocy ze strony męża bądź partnera doświadcza blisko jedna trzecia kobiet. W skali globalnej według badań UNICEF, w niektórych krajach nawet połowa kobiet i dziewcząt doświadczyło przemocy fizycznej z rąk męża, partnera lub innego członka rodziny.

Zatem czym jest przemoc domowa i jakie są jej rodzaje?

Zgodnie z art. 2 ust.2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, przemoc w rodzinie to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające  prawa lub dobra osobiste osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.

Wyróżniamy cztery formy przemocy w rodzinie:

1)     fizyczna np. bicie, popychanie, kopanie, pozbawianie jedzenia, picia, snu,

2)  psychiczna np. szantażowanie, poniżanie, izolowanie od przyjaciół i rodziny, grożenie pozbawieniem władzy rodzicielskiej, zastraszanie,

3)     seksualna np. zmuszanie do uprawiania nieakceptowanych form seksu, gwałt,

4) ekonomiczna np.zabieranie zarobków, ograniczenie dostępu do wspólnych środków finansowych, zakazywanie podjęcia lub chodzenia do pracy.

Źródła:

- ustawa z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie ( Dz. U. 2005 r., Nr 180 poz.1493)

- Niezbędnik Prokuratora, Przemoc wobec kobiet w rodzinie, opracowanie cz. I, zespół CPK Ludmiła Tomaszewska.,